چگونه تولید ملی بی‌رمق شد؟

محمد خوش‌ چهره اظهار داشت: «اقتصاد ایران به مثابه یک بیماری است که اختلالات داخلی دارد و اگر به این اختلالات توجه نشود، درمان نخواهد شد.» به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبر آنلاین، وی افزود: «ما فقط به علائم بیرونی و عوارض ظاهری‌اش نگاه می‌کنیم و رنگ‌پریدگی بیمار را می‌بینیم و فکر می‌کنیم اگر این رنگ‌پریدگی برطرف شود، بیمار خوب خواهد شد. اما این رنگ‌پریدگی، بازتاب و نتیجه اختلالات درونی است که درمان آن، کار یک حکیم و پزشک حاذق و عالم است که ببیند ریشه اختلالات چیست.» این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: «در رابطه با نقدینگی هزار هزار میلیارد تومانی که در کشور وجود دارد، باید بدانید نقدینگی ریشه و دلایل نیست و به عبارتی عارضه نیست؛ اگرچه بعدا می‌تواند در اقتصاد تاثیرگذار باشد.» خوش چهره متذکر شد: «بی‌رمقی تولید و یا تولید ضعیف و رو به فشل به مثابه قلب بیمار است. ما یک اقتصادی با تولید ملی ضعیف داریم و این ضعف تولید ملی از نظر حجم، کمیت، کیفیت و حوزه‌های فعالیت‌های اقتصاد ملی باید مورد بررسی قرار گیرد.» وی ادامه داد: «ما اگر ساختار تولید ملی را اساس قرار دهیم، متوجه می‌شویم شکوفایی، رونق و اقتدار نظام اقتصادی به ظرفیت و ماهیت تولید برمی‌گردد.» این کارشناس اقتصادی عنوان کرد: «اقتصاد کشورهای صنعتی را در نظر بگیرید، بالغ بر 98 درصد از درآمدهایشان، نتیجه مالیات‌هایی است که از فعالیت‌های اقتصادی و تولید ملی دریافت می‌شود.» خوش چهره افزود: «البته در این کشورها فشار مالیاتی وجود ندارد. اگرچه در برخی حوزه‌ها مالیات بیشتری دریافت شود، اما به‌طور عمده از بسط و گسترش فعالیت‌ها مالیات دریافت می‌شود. یعنی هر چقدر یک اقتصاد گسترش پیدا کند و فعالیت‌های جدید اقتصادی ظهور کند، پیام اول آن، فرصت مالیاتی بیشتر برای دولت خواهد بود.» وی گفت: «در حال حاضر آمریکا و کشورهای اروپایی، نزدیک به 50 درصد از تولید ناخالص ملی‌شان به صورت مالیات به دولت برمی‌گردد. این رقم افسانه‌ای است و به آن کشور اقتدار می‌دهد. یا در حوزه‌های زیرساختی، زیربنایی و هزینه‌های اجتماعی و... نیز همین‌طور است.» عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران اظهار داشت: «شما برعکس، اقتصاد ملی ایران را که نگاه می‌کنید، می‌بینید یک تولید کم‌رمق و فشل دارد که هر چه هم جلو می‌رود، فشل‌تر می‌شود.» خوش چهره متذکر شد: «وقتی تولید ملی بی‌رمق شود، بیکاری افزایش، سطح درآمدها کاهش و گستردگی دامنه فقر و تنگدستی بیشتر می‌شود. فقر هم به این معنا نیست که فقیران شغل ندارند، بلکه با فقرایی مواجه هستیم که شاغل هستند و 8 ساعت کار می‌کنند، اما با درآمد خود نمی‌توانند هزینه‌های زندگی‌شان را پوشش دهند. ما در حال حاضر با این عوارض در اقتصاد ایران روبه‌رو هستیم.» وی افزود: «نکته این‌جاست که ما برای جلوگیری از این عوارض که باعث شده تولید ملی نحیف شود، بعضی مواقع یک شادابی و نشاط کاذب با تزریق خون به این بیمار می‌دهیم.» عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: «ما در حال حاضر اگر یک شادابی و سرحالی ضمنی داریم و سطحی از رفاه را می‌بینیم، به‌دلیل پمپاژ خون، یعنی نفت است. نفت یک میراث خدادادی است که دائما صادر می‌کنیم.»