به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، بلومبرگ انگلیسی در گزارشی با اشاره به فشارهای ترامپ بر اعضای اوپک جهت افزایش تولید برای کاهش قیمت نوشت که این فشارها بی نتیجه است و ترامپ اگر بدنبال کاهش قیمت نفت است باید مواضعش در برابر ایران را اصلا کند. متن کامل این گزارش از نظرتان می گذرد.
یک بار دیگر رییس‌جمهور ترامپ با استفاده از توییتر خود، اوپک را برای بالا بودن قیمت‌های نفت تحت فشار قرار داد. اما این‌که آنها را مجبور به افزایش تولید کرد، قیمت نفت را پایین نمی‌آورد. تنها راه کاهش قیمت‌ها تغییر سیاست او در قبال ایران است.
متاسفانه احتمال وقوع چنین چیزی بسیار کم است و بنابراین قیمت‌های نفت به افزایش خود ادامه خواهند داد. چراکه تاجران نفت متوجه شده‌اند که حاشیه ظرفیت ذخیره تولید نفت جهان برای جبران کردن اختلال در عرضه، بصورت چشمگیری کاهش یافته است.
آنها چیزی می‌دانند که ترامپ یا نمی‌داند یا نمی‌خواهد درک کند: وقتی تحریم‌های علیه ایران در ماه نوامبر اجرایی شوند، تولیدکنندگان توانایی و ظرفیت کافی برای جبران نفت از دست رفته را ندارند. اگر ترامپ در متوقف کردن کل صادرات نفت ایران موفق شود، آنها باید روزانه ۲.۷ میلیون بشکه نفت ایران را جایگزین کنند. این حفره بزرگی است که به سادگی پر نمی‌شود.
اگر آنها نتوانند این کار را بکنند، قیمت‌ها به شدت بالا خواهد رفت. طبق تخمین بانک آمریکا، متوقف کردن کامل صادرات نفت ایران، درصورتی که عربستان سعودی نتواند تمام آن را جبران کند، قیمت نفت را تا بشکه‌ای ۱۲۰ دلار بالا می‌برد.
در دنیای ترامپ، قیمت بنزین آمریکا که او روی آن تمرکز کرده، همین حالا هم باید پایین بیاید. روز چهارشنبه، عربستان سعودی اعلام کرد که در ماه گذشته ۱۰.۵ میلیون بشکه در روز تولید کرده است و پیش از موعد، به سطح تولید توافق شده اوپک در وین رسیده است. این افزایش ۵۰۰ هزار بشکه در روز در ماه می، بزرگترین افزایش ماهیانه تولید عربستان از ماه ژوئن ۲۰۰۴ تا کنون است.
اما یک مشکل وجود دارد. انتظار می‌رفت با این جهش تولید عربستان، تولید کل اوپک هم به همین شکل جهش کند، اما نکرد. این افزایش با کاهش تولید در کشورهای دیگر اوپک، کاملا در سایه قرار گرفت. اگر به این اتفاق، افت صادرات ۳۵۰ هزار بشکه در روزکانادا به علت انفجار در خط‌لوله اویل‌سندز را اضافه کنیم، کل افزایش تولید عربستان، گویی اصلا وجود نداشته است.
این نکته بسیار مهم است که افزایش تولید عربستان در ماه ژوئن ، با افت تولید در نقاط دیگر جهان کاملا خنثی شد، اما نه ایران. تولید نفت ایران اصلا کم نشده است.
حقیقت ساده این است که ظرفیت تولید ذخیره نفت جهان برای جبران حذف کامل صادرات نفت ایران، کافی نیست. محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان در سال ۲۰۱۶ به بلومبرگ گفت که عربستان سعودی می‌تواند تولید خود را فورا به ۱۱.۵ میلیون بشکه در روز برساند و سپس ظرف ۶ تا ۹ ماه آن را تا ۱۲.۵ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. او از زمان این مصاحبه هیچ چیزی که نشان دهد ظرفیت عربستان بیش از رقم فعلی است، نگفته است. سایرین اما در این زمینه تا این حد خوشبین نیستند. سازمان بین‌المللی انرژی در ان زمان اعلام کرد که فراتر رفتن از ۱۱ میلیون بشکه در روز، نیازمند تقویت تولید هزینه‌بر دریایی است.
بیشترین میزانی که عربستان سعودی توانسته است تا کنون به صورت میانگین ماهانه تولید کند، طبق داده‌های رسمی‌ای که به اوپک ارائه شده است، 10.72 میلیون بشکه در روز بوده است. هر چیزی فراتر از این میزان، هنوز ناشناخته است. این به این معنا نیست که چنین چیزی غیرممکن است، بلکه وضعیت آن نامعلوم است. تمام چیزی که می‌توان در شرایط کنونی با اطمینان گفت این است که این کشور حدود 200 هزار بشکه در روز ظرفیت ذخیر ثابت شده دارد که می‌تواند فورا به کار بگیرد.
ممکن است چند صد هزار بشکه نفت در روز هم به تولید امارات متحده عربی و کویت اضافه شود و 500 هزار بشکه هم در منطقه بی‌طرف مشترک بین عربستان و کویت وجود داشته باشد. این منطقه پس از این‌که عربستان سعودی به علت خطرات زیست‌محیطی در سال 2015 آن را تعطیل کرد، بلااستفاده مانده است. حالا اشاره‌هایی شده که ممکن است این منطقه در ماه‌های آتی دوباره باز شود.
سایر اعضای اوپک ممکن است یکصد هزار بشکه دیگر در روز ظرفیت ذخیره داشته باشند و در خارج از اوپک، روسیه همین حالا شروع به افزایش تولید خود کرده است. روسیه هرگز میزان رسمی ظرفیت ذخیره خود را اعلام نکرده است.
پیش‌بینی‌ها از 215 هزار بشکه در روز به اعتقاد رنسانس کپیتال، تا 500 هزار بشکه در روز طبق نظر شرکت نفت و گاز دولتی گازپروم، که سومین تولیدکننده بزرگ روسیه است، تفاوت می‌کند.
اما این همه نفت اضافی جهان بود. حدود 1.5 میلیون بشکه در روز، نفتی است که می‌تواند برای جبران نبود تولید نفت ایران، فورا به کار گرفته شود. این مقدار اصلا کافی نیست.
آزاد کردن نفت از ذخایر نفتی استراتژیک آمریکا، می‌تواند از نظر تئوری، در کوتاه‌مدت، پاسخ این مشکل باشد اما این هم کارگر وجود ندارد. همین حالا هم پالایشگاه‌های آمریکا نفت بیشتری نیاز ندارند و بنابراین هرگونه عرضه اضافی از سوی ذخایر استراتژیک آمریکا، باید صادر شود و چندین ماه طول می‌کشد که این نفت به پالایشگاه‌های آسیایی که نیازمند آن هستند، برسد.
پس در برابر این توئیت ترامپ، «انحصارگرایان اوپک باید به یاد داشته باشند که قیمت بنزین خیلی بالاست و آنها کمک چندانی در این رابطه نمی‌کنند. باید گفت آنها قیمت‌ها را در شرایطی بالا می‌برند که ایالات‌متحده از بسیاری از اعضای آنها در برابر پول اندکی دفاع می‌کند. این باید یک جاده دو طرفه باشد. قیمت‌ها را همین حالا کاهش دهید»، واضح است که طبق گزارش هفته پیش شرکت مشاور انرژی اف‌جی‌ای، «یا مشاوران رییس‌جمهور ترامپ بازار نفت را درک نمی‌کنند، و یا ساده‌تر این است که او به آنها گوش نمی‌دهد».
یک راه وجود دارد که با آن، رییس‌جمهور به سادگی قیمت‌ها را پایین بیاورد و این راه شخصی است که وقتی به آینه نگاه می‌کند او را می‌بیند! او می‌تواند تحریم‌های خود بر ایران را به روشی بسیار تدریجی‌تر از اعمال یک‌باره همه تحریم‌ها در 4 نوامبر، وضع کند.
مطمئنا این روند کار را طولانی‌تر خواهد کرد، اما فشار روی بازارهای نفت و قیمت‌های بنزین، که گویا فقط این اهمیت دارد، را هم کاهش خواهد داد. متاسفانه به نظر نمی‌رسد که صبر یکی از خصوصیات بارز آقای رییس‌جمهور باشد.
به نظر می‌رسد بالا بردن تولید و سرازیر کردن آن به بازار نفت، با هدف کاهش وحشت بازار از کمبود عرضه در زمانی که تحریم‌های ضدایرانی ترامپ آغاز به اثرگذاری می‌کنند انجام شده باشد، اما هرگونه آسودگی خیالی، عمر کوتاهی خواهد داشت؛ قیمت‌های نفت این را منعکس خواهند کرد.
