به گزارش اقتصاد آنلاین، محمد راستاد با اعلام این خبر، توضیح داد: آب توازن که جهت حفظ ثبات و تعادل کشتیها در مخازن خاصی نگهداری می‌شود، می‌تواند حاوی موجودات مضر، عوامل بیماری‌زا و گونه‌های دریایی مهاجم باشد.
راستاد گفت: گونه‌های دریایی مهاجم می‌توانند اکوسیستم‌های محلی را مختل کنند، بر تنوع زیستی تاثیر بگذارند و خسارات اقتصادی زیادی به بار آورند از این رو، کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها در سال 2004 به منظور جلوگیری از انتشار این گونه‌ها به مناطق غیر بومی و بروز آسیب‌های فوق تصویب شد و کشتیها را موظف کرد آب توازن خود را به منظور برداشت آن از نقاط بی خطر و تصفیه آن جهت پاکسازی ارگانیزم ها و عوامل آسیب رسان به شیوه های مختلف تعیین شده در دستورالعمل های این کنوانسیون مدیریت کنند.
معاون وزیر راه و شهرسازی اضافه کرد: از تاریخ 18 شهریور ماه سال‌جاری، رعایت مفاد کنوانسیون شامل عدم تخلیه آب تصفیه نشده مخازن در دریا، نگهداری طرح مدیریت آب توازن و دفتر ثبت وقایع آب توازن بر روی کشتی، بازرسی و صدور گواهینامه های مربوطه، نمونه برداری از مخازن آب توازن در صورت نیاز برای کشتیهای جدید، الزامی شد.
به گفته راستاد، کشتی های جدیدی که از تاریخ 8 سپتامبر 2017 (18 شهریور ماه 1396) و بعد از آن ساخته یا تحویل داده شوند، ملزم به نصب سیستم های پردازش آب توازن (طبق مقرره D-2 کنوانسیون) هستند.
بر اساس این گزارش، در هفتاد و یکمین اجلاس کمیته حفظ محیط زیست دریایی (MEPC71)، سازمان بین المللی دریانوردی (ْآیمو) موافقت کرد تا به کشتیهای موجود، فرصتی دوساله برای انطباق با الزامات D-2 و نصب سیستمهای پردازش آب توازن داده شود و این کشتیها تا سال 2019 موظف به تبادل آب توازن در طول مسیر هستند (بر اساس مقرره D-1 کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها).
مرکز منطقه‌ای راپمی طی بخشنامه ای (MEPC59/INF,3) از تاریخ 1 نوامبر 2009 همه شناورهای ورودی از خارج از منطقه دریایی راپمی را موظف به تعویض آب توازن خود، در حین حرکت در فاصله حداقل 200 مایل دریایی از نزدیک‌ترین خشکی و در عمق حداقل 200 متر کرده است.
