قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه بین‌المللی روغن و کنسرو زیتون اولین بار در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست‌وپنجم اردیبهشت‌ماه 1387 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 11 آبان‌ماه 1387 از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با مصلحت نظام، تشخیص داده شد و طی نامه به مجلس شورای اسلامی و اصل و جهت اجراء ابلاغ شد و از این تاریخ ایران رسماً عضو این NGO و نهاده بین‌المللی شد. این نهاد بین‌المللی هر 10 سال یکبار اساسنامه خود را بازنگری می‌کند و به اعضا فرصت یک‌ساله می‌دهد تا نظرات و پیشنهادات خود را درباره تغییرات اساسنامه به اطلاع این نهاده برسانند.
آذرماه سال 94 جلسه بازنگری اساسنامه موافقتنامه بین‌المللی روغن زیتون و کنسرو با حضور ابوالقاسم حسن‌پور، مدیرکل میوه‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری و هیأت همراه به‌عنوان نمایندگان ایران در کشور نروژ برگزار شد. در این جلسه طبق قوانین به کشورهای عضو فرصت یک‌ساله داده شد تا نسبت به تغییرات اساسنامه نظرات و پیشنهادات خود را بیان کنند و در صورت تمایل با پرداخت حق عضویت در این نهاد باقی بمانند
اما چرا موافقتنامه بین‌المللی روغن زیتون و کنسرو زیتون اهمیت دارد و نتایج آن برای ایران چیست؟
ایران یکی از مناطق کشت زیتون در جهان به‌شمار می‌رود و گیاه زیتون جزو ذخایر ژنتیکی و بومی کشور ما محسوب می‌شود. زندگی بسیاری از باغداران کشور و خانواده‌های آنها متکی به حفظ و توسعه کشت و مصرف محصولات زیتون است و توجه به این گیاه با ارزش شرایط اشتغال و اقتصاد این افراد را بهبود می بخشد.
به گفته کارشناسان امضای موافقتنامه بین‌المللی روغن زیتون و کنسرو زیتون به ایران این فرصت دوباره را می‌دهد که همراه با توسعه باغ‌های این محصول پرارزش بازارهای مصرف جدیدی را تعریف کند، همچنین تعامل با عضوهای پیشرو حاضر در این نهاد امکان انتقال و استفاده از تکنولوژی روز دنیا را برای ما فراهم می‌کند. علاوه بر اینکه باعث تحکیم همکاری‌های بین‌المللی به‌منظور توسعه یکپارچه و پایدار تولید جهانی زیتون در تمام کشورهای عضو می‌شود. همچنین، امکان هماهنگی در سیاست‌های تولید صنعتی‌سازی، انبارداری و بازاریابی روغن زیتون و کنسرو زیتون را فراهم می‌سازد. انتقال فناوری روز تولید و فرآوری زیتون به کشور و ایجاد امکان ترویج و آموزش به‌منظور بهبود کیفیت تولید از دیگر نتایح مثبت ادامه عضویت ایران در این نهاد بین‌المللی است.
ضمن اینکه حضور در جلسات این نهاد بین‌المللی به ایران این امکان را می‌دهد که با ایجاد روابط همکاری نزدیک با نمایندگان سایر کشورهای عضو بین بهبود عمل‌آوری زیتون و محیط زیست تعادل ایجاد کند، همچنین برای حفظ و نگهداری خاک که در شراط کنونی از اهمیت زیادی برخودار است اقدامات لازم را انجام دهد.
رسیدن به استانداردهای بین‌المللی محصولات زیتون با همکاری در زمینه‌های آزمایش فیزیکی، شیمیایی و افزایش دانش خصوصیات کیفی و کمی محصولات زیتون از دیگر مواردی است که با ادامه عضویت ایران در این نهاده میسر می‌شود.
تسهیل در بازاریابی روغن و کنسرو زیتون و همچنین تشویق هماهنگ‌سازی معیار‌ها برای تعیین و اعطاء علائم جغرافیایی ( wipo ) به‌منظور حمایت بین‌المللی از تولید زیتون کشور را از دیگر نتایج حضور ایران در این نهاد بین‌المللی عنوان کرد.
ایجاد تعادل بین تولید و مصرف و فرهنگسازی برای افزایش مصرف روغن و کنسرو زیتون با درک بهتر خواص تغذیه‌ای، بهداشتی این محصولات از کمک‌های این نهاد به ایران است.
نظم بخشی به تولید، بازار و کیفیت محصولات زیتون در سطح بین‌الملی می‌تواند منافع تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را در جهان تأمین کند، با در نظر داشتن اینکه هرگونه ناهماهنگی و عملکرد انفرادی می‌تواند توسعه اقتصادی کشورهای تولیدکننده این محصول را به مخاطره بیاندازد عضویت در این نهاد برای کشور ما ضروری است.
و در آخر اینکه این نهاد جهت مبارزه با هرگونه تقلب در تجارت بین‌المللی محصولات خوراکی زیتون اقدام به ایجاد روابط همکاری‌های نزدیک در این زمینه با نمایندگان ذی‌نفع در بخش محصولات زیتون کرده است. موضوع قابل اهمیت این است که هر 10 سال یکبار در اساسنامه این نهاد تغییراتی ایجاد می‌شود که اساسنامه جدید باید به امضاء دولت‌های کشورهای عضو برسد و یک سال نیز به آنها فرصت داده می‌شود تا در صورت اعتراض به محتویات، موضوع مورد اعتراض را به اطلاع رؤسای نهاد برسانند. در تغییر اساسنامه جدید یکی از موارد مهم اعتراضی ایران تولید پومیس و عرضه آن بود که باعث ایجاد تخلفاتی در بازار و مشکلاتی برای تولیدکننده و مصرف‌کننده می‌شود، این مورد از سوی ایران با درخواست قطع تولید مطرح شد که با کلیات موافقت و در جزئیات اختلافاتی باقی ماند.
*روزنامه‌نگار
